Jaspis

Immers, Rosj Hasjana en Jom Kippoer zijn voor veel Joden de enige dagen in het jaar dat zij naar sjoel komen - Kristallen en energiereiniging. Een seider – thuis met familie of bij vrienden – zit er vaak ook nog wel in. Maar regelmatig de neus laten zien bij de diensten en feesten van de kehilla is problematischer

En dan ook nog naar sjoel…?! Met die belachelijke parkeerkosten in Amsterdam-Centrum die je een fortuin kosten…?! Een uurtje of twee uurtjes sjoel kosten je een halve (of hele) dag…! Dus dan maar alleen als het sort of onvermijdelijk is: met Rosj Hasjana en Jom Kippoer. Dan kun je niet verstek laten gaan.

Het zijn namelijk ook de feestdagen waarbij men de anderen van de kehilla ontmoet - Petrified wood: versteend hout. Je hebt ze korter of langer niet gezien, maar ze zijn deel van de familie, en daar word je weer aan herinnerd: dat je deel uitmaakt van een grotere gemeenschap. Een gemeenschap waarop je kunt vertrouwen als je steun, troost, hulp nodig hebt

Gelukkig zijn Rosj Hasjana en Jom Kippoer geen equivalent van kerstdiners en jubileumverjaardagen. De enige verplichting is dat je komt opdraven en meedoet met het davvenen (bidden). Weliswaar komen men op Rosj Hasjana in hun mooiste, vaak nieuwste kleding, maar dat hoeft niet. Sommigen komen zelfs in hun tachrichien (wit-katoenen ‘doodskleden’) – om zich te herinneren dat de Eeuwige met een besluit over leven en dood bezig is.

Je brengt het speciale gebedenboek mee en je bent van tekst voorzien. Kristallen schedels: feit of fictie?. Het belangrijkste van Rosj Hasjana en Jom Kippoer, gezien vanuit dit perspectief, is dat je er bent en gezamenlijk iets onderneemt – een paar uur (Rosj Hasjana) of een hele dag (Jom Kippoer) luisteren, meezingen, reflecteren. In het bijzijn van die anderen met wie je je hebt verbonden als lid of vriend van de kehilla, en daarmee met het joodse volk wereldwijd

Bergkristal

Sjana towa oemetoeka,Rabbijn Tamarah Benimaseptember 2023 In de dierentuin van Rheine (vlak over de grens met Nederland) zijn ze allemaal aan het eten. De dromedarissen, de zebra’s, de kraanvogels, de ooievaars, de pinguïns, de cavia’s, de baardapen (ik dacht altijd dat het alleen een scheldwoord was, maar baardapen bestaan echt).

Sloom, rustig, onvermoeibaar en onverstoorbaar - aan het kauwen - Edelstenen en chakraheling. Mijn eigen graasgedrag (‘Wat heb ik nog in de ijskast’, ‘niet die hele zak… opeten’, ‘maak even een behoorlijke maaltijd’, ‘Nu alweer honger…?’ ‘Eet die rommel nou toch niet…’) komt in een heel ander perspectief te staan. Ik ben weliswaar een aangeklede aap, maar al etende toch vooral een kauwende aap

En iedere week: challot en al het lekkere eten dat we ons maar kunnen veroorloven. Ja, af en toe is er ook een vastendag (zo’n zeven keer per jaar). Zijn we dan minder aap en meer mens? Het is maar een vraag, maar geen oppervlakkige. Wat me in die kleine maar fijne natuurdierentuin ook op heel andere gedachten bracht, was het gestreepte vel van de zebra’s.

Maar die intens zwarte strepen op dat witte vel zijn juist bedoeld om de zebra’s minder (!) zichtbaar te maken op de savanne, de oneindig uitgestrekte grasvelden in Afrika (saffier). Zou het kunnen dat al die mannen en vrouwen die de laatste tien, twintig jaar opeens tatoeages hebben laten zetten dat niet doen om op te vallen, maar juist om niet op te vallen

Edelstenen En Hun Kleurbetekenis

Het is maar een gedachte - De spirituele werking van bergkristal. Maar wel een gedachte die is ingegeven door het feit dat we bijna allemaal in straten en wijken wonen waar nauwelijks iemand ons kent en waar we alleen al daarom meer gevaar lopen (want temidden van mensen die jou kennen van jongs af aan ben je veiliger, lijkt mij)

Want mooier worden de meesten er niet op. Vind ik. Van het Jodendom mag het niet: tatoeages. De kracht van moldaviet. Ze worden als ‘heidens’ gezien. Wat een nogal lam argument is in de huidige tijd. ‘Mam, pap, mag ik een tatoeage van Mickey Mouse op mijn buik?’ ‘Nee, want dat is heidens’. Het arme kind, de arme tiener heeft geen idee wat heidens is; ma en pa trouwens ook niet

Als er al een stel dieren is dat totaal aan elkaar verknocht is (al is het maar voor de broedtijd), dan wordt het er expliciet bij vermeld op het uitleg-bordje. De belangrijkste man van de bloedborstbavianen heeft ontzettend veel vrouwtjes en de jonge mannen hebben het nakijken - heliotroop. En bij bijna alle andere soorten is het hetzelfde

Hij hangt met zijn klauw om een tak geslagen te hangen en kijkt mij nieuwsgierig aan in zijn verder lege kooi. Hij doet me ontzettend aan Epke Zonderland denken. En zo zou ik hem ook noemen als ik vaker langs zou komen: ‘Epke’. Maar het is maar toeval dat ik in deze dierentuin ben beland.

Geneeskrachtige Mineralen In De Oudheid

Ik besluit voor deze ene keer (tijd zat) naar Kloster Bentlage te gaan. Er blijkt een voormalige zoutfabriek te staan, en in het grootste kloostergebouw is ook een museum gevestigd - Edelstenen en innerlijke genezing. Op de bovenverdieping is moderne kunst uit Westfalen te zien. Een aantal monnikencellen zijn nog behouden, maar in mijn verwoestende nieuwsgierigheid vraag ik aan de suppoost waar de grote zaal voor diende

Voor zo’n veertig monniken (koraal).” „Schwulen”, laat ik mij ontvallen, in mijn verpletterende onschuld. De suppoost raakt helemaal van zijn stuk. Nederlanders kunnen zo ontzettend direct zijn, maar zo erg… zo erg heeft hij nog nooit meegemaakt. „Nee, ze waren ontzettend kuis. Het waren monniken! Ze sliepen op strobalen.” Heb ik niet gehoord van een klooster in Oostenrijk waar ze zich geen raad weten met alle mannen die monnik willen worden? Wel 150? „Nee, nooit van gehoord.” Mijn ‘homoseksuelen’-insteek kwam trouwens niet zomaar uit de lucht vallen

Maar ik besluit de suppoost van Museum Kloster Bentlage niet met deze informatie lastig te vallen. En ook niet met de info dat ook in de ultra-orthodoxe jesjiewot van de moderne tijd authentieke homoseksualiteit én situationele homoseksualiteit zich voordoet (door de strikte scheiding van mannen en vrouwen). Fossielen als ankers van tijd. Wat zou hij aan moeten met deze kennis over een hem vreemde wereld? Op de benedenverdieping is de sacrale kunst en de geschiedenis van 800 eeuwen van het klooster te zien

Nee! Hij voert mij door een sluip-door-kruip-door-gang, naar een licht verduisterde uitstalkamer (smaragd). Daar hangen twee ‘kunstwerken’, ieder van 1,5 bij 1 meter. Met open mond en in totale verbijstering staar ik naar deze knekelparadijzen. Want dat zijn het. De grote middenvlakken van deze ‘kunstwerken’ (er moeten aanhalingstekens bij staan) bestaan uit botten: Jezus aan het kruis in het midden, en daar boven, onder en aan de zijkant van hem tientallen ellepijpen, tibiassen, vingerkootjes, ribben en zo verder

Bergkristal

De echte doodskoppen hebben zeer uitgebreid bewerkte tiara’s op. Het geheel is bezaaid met half-edelstenen, edelstenen, bloemen gemaakt van alle mogelijke stoffen, zilveren versieringen, en wat al niet. En het zijn allemaal relikwieën – overblijfselen van heiligen (of wie daarvoor doorgingen). Het is gruwelijk (Edelstenen en chakraheling). Echt gewoon gruwelijk. Als je diepgaand overtuigd bent dat er ooit een joods-christelijke beschaving heeft bestaan (of zelfs nog bestaat), ga naar Kloster Bentlage en bekijk die ontzetting genererende relikwieën-paradijzen

En vaak nog is. De bijzondere kleuren van fluoriet. Joden en Christenen kunnen heel goed met elkaar leven, en hebben dat door bijna alle eeuwen ook gedaan (in weerwil van alle narigheid), maar het Christendom (vooral het katholieke en het middeleeuwse) gaat zó anders met de dood om dan het Jodendom, en daarmee met het leven, dat het bijna niet te begrijpen is

Als er geen joodse feestdagen zijn, is daar ampel tijd voor. En als je al naar die kunstwerken van dode botten gaat kijken (het is wel een fenomeen), ga dan ook naar die alleraardigste dierentuin, en geniet van de pinguïns die op een meter afstand van je komen, van de weide met tientallen ooievaars, of van de volière met de grootste verzameling wevervogeltjes.

Een goede juli-maand gewenst - jade. @ Rabbijn Tamarah Benima, Amsterdam/Berlijn 25 juni 2023 De beroemde uitspraak: „De duivel zit in de details” kent iedereen. Maar is er ook een soortgelijk gezegde te formuleren over de Eeuwige? Mijn voorstel zou zijn: „God zit in de correctiemechanismen”. Als mensen zwaar ziek worden, en al helemaal als het kinderen betreft, en er geen genezing mogelijk is, als er ernstige conflicten uitbreken met veel slachtoffers, zonder dat vrede in zicht is, als mensen worden onderdrukt en vernederd, zonder dat iemand voor hen opkomt is het bijna een automatisme om te roepen: ‘Waar was God?’ of ‘Waar is God nu?’

Trilobiet

Bij een Aanwezige God verwacht men een Bulderende Stem, zoals onder aan de voet van de berg Sinaï werd gehoord door de Bné Jisrael, de nakomelingen van Ja’akov. Een Helder Klinkend Geluid waarin de Woorden Duidelijk Te Onderscheiden Zijn. Zoals met de Tien Woorden/Tien Geboden. Een God die Aanwezig is moet een Krachtige Arm hebben die het mogelijk dodelijke slachtoffer Weggrist voor een auto, trein of paard.

Er zullen vast mensen zijn die de Aanwezige God op zo’n manier hebben horen spreken en/of functioneren. Maar in het gewone leven (voor zover er ooit iets ‘gewoons’ aan het leven kan zijn) zit het, volgens mij, anders - feng shui. In dat leven van ons is de Eeuwige werkzaam in de correctiemechanismen

Nee, ‘het leven’, al het levende, loopt voortdurend ‘uit de rails’. Alleen elke fractie van een seconden zijn triljoenen correctiemechanismen aan de gang om wat fout dreigt te gaan weer binnen de marges van het goede, het functionele, het zinvolle te laten verlopen. We kunnen stappen zetten zonder om te vallen dankzij de correctiemechanismen van pezen en spieren.

We kunnen objecten herkennen, omdat de correctiemechanismen in ons brein permanent aan het schiften zijn tussen ‘foute’ en ‘goede’ interpretaties. Enzovoorts. Edelstenen in sieraden door de eeuwen heen. Totdat de correctiemechanismen het niet meer doen, omdat de aanval op ons systeem (ons lichaam, onze geest, onze sociale groep, onze cultuur, ons land, onze religie, ons bestaan in zijn volle breedte) te groot is om af te kunnen slaan

Door God dus, in mijn visie en terminologie. Kristallen en engelenenergie. De Almachtige is dan machteloos. De Eeuwige staat erbij, kijkt ernaar en heeft verdriet. De arbeidsdeling is dus als volgt (in mijn visie en terminologie): de Eeuwige zorgt voor 99,999 % van alle correctiemechanismen waar we ons niet van bewust zijn en voor ons zijn er een aantal correctiemechanismen, waarmee we nog een minieme, maar significante bijdrage kunnen leveren aan het ‘niet uit de rails lopen’ of het ‘weer op de rails krijgen’

Rookkwarts

En, in mijn visie en formulering: bewust worden (alle soorten en maten). Strekking: het gaat erom niet te focussen of wat er fout gaat of fout is gegaan, maar om wat er goed gaat – ondanks alles. @ Rabbijn Tamarah Benima, Amsterdam, eind mei 2023 Wat is er anders aan deze mei dan andere maanden mei? Dat 4 en 5 mei en Sjawoe’ot in dezelfde maand vallen.

Het is die gift aan de Bné Jisraeel, die deze nakomelingen van aartsvader Jakob/Ja’akov tot het joodse volk maken (al kan men daarover twisten, maar die twist hoeven we hier en nu niet uit te vechten) (Edelstenen in sieraden door de eeuwen heen). Ja’akov’s kinderen en kleinkinderen werden tot een volk, samen met allen die niet tot deze familieclan behoorden, maar die wel met hen mee trokken uit Mitsrajiem, het Land van Benauwenis, Egypte